donderdag 29 november 2018

Fietsen over de Brug der Bruggen

Tijdens mijn bezoek aan San Francisco kon ik de Golden Gate Bridge natuurlijk niet links laten liggen. Al sinds 1937 is deze indrukwekkende hangbrug het symbool van de stad. Een huisgenoot van mijn gastheer gaf mij de tip om de brug over te fietsen en de veerboot terug te nemen. Zoals ik eerder al vermeldde, verbleef ik niet in de stad zelf maar in de omgeving van Palo Alto. Ik kon van mijn gastheer een fiets lenen en deze gratis meenemen in de Caltrain richting de grootstad. Dat is de ietwat langzame forenzenverbinding tussen San José en San Francisco, die Silicon Valley ontsluit.

Vanaf het treinstation op 4th and King fietste ik richting de Embarcadero. Deze brede boulevard loopt langs de baai aan de noordoostkant van het centrum. Links torenen de wolkenkrabbers en aan de rechterkant kom je de oude havengebouwen voorbij. Dit was in de eerste helft van de twintigste eeuw een van de grootste havens van de Verenigde Staten. Na de Tweede Wereldoorlog raakte het waterfront van San Francisco langzaam maar zeker in verval. Er was geen plek om uit te breiden en de haven van Oakland zorgde voor toenemende concurrentie. Aan de andere kant van de baai was namelijk wel ruimte om grote containerterminals aan te leggen. En de in 1939 voltooide Bay Bridge, die dwars over de Embarcadero gebouwd is, zorgde voor een goede verbinding tussen beide steden.

De bouw van de grote bruggen en de opkomst van de auto zorgde ook voor het verdwijnen van de passagiersveerdiensten die de verscheidene plaatsen rond de Baai met de stad verbonden. In de jaren zestig werd op  de Embarcadero een elevated highway gebouwd, waardoor een harde scheiding tussen stad en water tot stand kwam.  Op foto's uit de jaren zeventig is goed te zien hoe doods het gebied er toen bij lag.  Nadat de snelweg in 1989 tijdens een aardbeving zwaar beschadigd raakte, werd uiteindelijk besloten om het, bij veel inwoners gehate, betonnen monster af te breken. Zo kwam ook de weg vrij om de Embarcadero te herontwikkelen en fiets- en voetgangervriendelijk te maken. Dat is aardig gelukt, het was er aangenaam fietsen en verscheidene oude havengebouwen zijn mooi opgeknapt.

 
 
Deze foto's zijn overigens een paar dagen later gemaakt,
toen het een tikje helderder weer was

Na een paar kilometer fietsen kwam ik langs Fisherman's Wharf. Een pier met allerlei souvenirwinkels en toeristenrestaurants, waar je het best zo min mogelijk aandacht aan kunt besteden. Maar je scheen er in de haven zeeleeuwen te kunnen zien, dus ik ging er toch even kijken. De beloofde zeeleeuwen waren echter afwezig, aangezien die de zomer in broedkolonies aan de kust doorbrengen. Dus ik vervolgde mijn weg. De eerste goede blik op de Golden Gate Bridge kreeg ik vanaf het strand bij Chrissy Field, een voormalig militair vliegveld. De ochtendmist die vaak rond de brug hangt, was ondertussen grotendeels weg getrokken.

Lang werd het technisch onmogelijk geacht de Golden Gate te overspannen. De toegang tot de Baai van San Francisco is een twee kilometer brede zeestraat die blootstaat aan de grillen van de Grote Oceaan. Begin jaren twintig kwam de ambitieuze ingenieur Joseph Strauss met een plan op de proppen om de langste overspanning ter wereld te bouwen. Hoewel het oorspronkelijke plan van Strauss niet haalbaar bleek, bleef hij de drijvende kracht achter het project en ging hij later met de eer strijken. Achter de schermen ontwierpen de ingenieurs Leon Moisseiff en Charles Alton Ellis de toen langste hangbrug ter wereld en architect Irving Morrow tekende voor het uiterlijk van de torens en de art-deco aankleding van het project. De bouw van de brug was op zijn minst een uitdaging te noemen, die nog eens bemoeilijkt werd door de economische problemen die de Verenigde Staten in de jaren dertig troffen. Dat het project uiteindelijk toch succesvol afgerond werd, is een klein wonder te noemen.


De fietsroute loopt langs het strand tot aan de Warming Hut, een café en winkel van de National Parks Service gevestigd in een relatief oud houten huis. Vanaf daar loopt een klein weggetje via een paar haarspeldbochten omhoog naar het brugdek. Het hoogteverschil van 67 meter zorgt voor een behoorlijke klim op een fiets met slechts één, zwaar verzet. Maar wie worstelt, komt boven. En ziet het autoverkeer langs zich razen. De brug biedt niet alleen plaats aan een zesbaans snelweg, maar ook aan een gedeeld fiets-/voetpad aan beide zijden. Het is uiteraard een populaire bestemming voor toeristen, velen lopen de brug op om wat foto's te maken en ik was ook bepaald niet de enige die per fiets de oversteek maakte. Het was nog niet helemaal helder, maar wel zo goed als windstil. Hoewel de ervaring om dit icoon over te mogen fietsen natuurlijk onvergetelijk is ongeacht de omstandigheden .

De brug vanaf de zuidoever met op de voorgrond Fort Point
De brug vanaf de Marin Headlands, aan de noordzijde van de zeestraat

Aan de overkant volgde na een uitzichtpunt een snelle afdaling richting Sausalito. Vanuit dit welgestelde plaatsje in Marin County is een veerdienst naar San Francisco beschikbaar. Zoals gezegd verdwenen na de opening van de brug de veerboten in hoog tempo uit de Baai en de verbinding naar Sausolito werd in 1941 geschrapt. Een paar decennia later kwam men hier op terug, om een alternatief te bieden voor het almaar problematischer autoverkeer. Tegenwoordig is de Golden Gate Ferry naadloos onderdeel van het openbaar vervoer systeem van de regio en je kunt de overtocht dan ook met de lokale chipkaart, de Clipper Card, betalen (wat een stuk goedkoper is dan los een kaartje  kopen). De boot biedt plek aan fietsen en voetgangers. Hier viel mij past echt op hoeveel fietsers er onderweg waren. Het benedendek deed deels dienst als fietsenstalling en de rijwielen werden daar door het personeel vakkundig zo dicht mogelijk op elkaar gepakt.

De terugweg over de Baai duurde bijna een half uur. Vanuit Sausolito gezien is de brug verscholen achter de hoogtes van de Main Headlands, maar eenmaal in open water liet hij zich in fraai tegenlicht nog eenmaal aanschouwen. Ongeveer halverwege kwam de veerboot vlak langs Alcatraz, eens een beruchte gevangenis, thans een populaire toeristenbestemming. Langzamerhand kwamen de wolkenkrabbers van de stad prominenter in beeld. We meerden uiteindelijk aan bij het San Francisco Ferry Building, een groots laat-negentiende eeuws ensemble, dat qua grandeur niet onderdoet voor menig Europese spoorwegkathedraal. Het complex heeft aardbevingen en modernistische slopershamers weten te overleven en doet tegenwoordig deels dienst als hippe markthal. Vanaf hier was het nauwelijks een kwartiertje fietsen terug naar de trein en zat mijn niet al te inspannende, maar des te indrukwekkendere fietstocht er op.

De gefietste route:

https://www.maps.ie/map-my-route/viewMap.php?route=66987

Geen opmerkingen:

Een reactie posten