vrijdag 28 mei 2021

Tussenbeschouwing Giro 2021 (deel 5)

Bernal lijkt dan toch wat van zijn pluimen te hebben verloren. De onverslaanbare glans is er na de laatste rustdag wel een beetje af. Afgelopen woensdag probeerde hij op de loodzware Sega di Ala de vinnige versnellingen van Simon Yates te volgen. Maar dat bleek niet zo'n goede aanpak, want Egan moest zijn inspanning al snel bekopen en zijn benen leken leeg te lopen. Gelukkig had hij nog zijn trouwe gregario Dani Martinez aan zijn zijde en onder zijn vurige aansporingen liep het verlies niet op tot boven de minuut. De etappe ging die dag naar een ontketende Dan Martin, die vanuit de vroege ontsnapping, een marginale voorsprong met hand en tand tot op de lijn wist te verdedigen. 

Martinez vuurt Bernal aan op de Sega di Ala
Vrijdag stond er weer een pittige slotklim op het programma, de Alpe di Mera. Een primeur, want voor het eerst aankomst in een professionele wielerkoers. De manschappen van BikeExchange en Quickstep hielden de kansloze vluchters de hele rit binnen schootsafstand. Waardoor de klassementsrenners, nu wel, met de dagzege aan de haal konden gaan. In het spoor van Almeida viel Yates weer beslissend aan. Dit maal kreeg hij wel een vrijgeleide van de Roze Trui. Een verstandige beslissing, want op zijn eigen tempo wist Bernal het verlies te beperken tot een dikke halve minuut. Almeida was voor de tweede achtereenvolgende bergrit tweede en lijkt de benen van vorige Giro dan eindelijk terug te hebben gevonden. Het wegvallen van Remco heeft op João wellicht een bevrijdend mentaal effect gehad.

Ondertussen staat die dekselse Caruso nog altijd mooi op het voorlopige podium. Na het jammerlijke uitvallen van Landa, heeft hij de leegte bij Bahrein bijna eigenhandig kunnen opvullen. De robuuste Italiaan is dan wel geen attractieve spelmaker zoals zijn guitige Baskische kopman, maar is wel een meer dan degelijke tijdrijder. Met voorsprong de beste tijdrijder uit de top van het klassement zelfs. Dus met het oog op de beslissende tijdrit van zondag, moeten er nog gekke dingen gebeuren om hem van het Milanese ereschavot te stoten. En als we het dan toch over gekke dingen hebben, dan is het zelfs nog denkbaar dat hij een eventueel zwalkende Bernal op de slotdag nog uit het Roze rijdt.

De Giro van vorig jaar was voor Almeida geen toevalstreffer
Maar eerst dan nog de dag van zaterdag. En het is toch nog een zware dag, aan het eind van een zware Giro. Veel renners klagen over pijntjes en vermoeidheid na een vaak natte en koude koers. Er zal wel weer hard gekoerst gaan worden en dan zal blijken wie er nog wat in de tank heeft. De beklimmingen zijn niet al te steil, maar komen wel boven de 2000 meter. Het weer lijkt redelijk, met wellicht kans op een buitje aan het eind van de rit. De slotklim is vrij kort, dus hopelijk kunnen we al vuurwerk zien op de voorlaatste beklimming, de Splügenpas. De voorgaande San Bernardinopas ligt wat ver van de streep, maar in de Giro weet je het maar nooit. De afgelopen ritten zagen we ook dat er flink wat druk werd gezet in de afdalingen en daar liggen zaterdag ook zeker kansen. Zowel de San Bernardino als de Splügen hebben namelijk een behoorlijk technische afzink.

Etappe 20, het bergachtige uitstapje naar Zwitserland.


Aan voorspellingen ga ik me hier niet wagen. Ik hoop vooral op een mooie koers. Van mij mag Bernal het Roze winnen. Hij heeft de afgelopen weken flink wat grinta getoond. In de regen, op de sterrati, in de wolken, steeds toonde hij strijdlust. En het zal voor hem het laatste weekend vooral op volharding aankomen. De benen zijn misschien niet meer zo goed, maar er zit nog altijd een hele harde kop op Egan. Of hij nou wint of verliest, hij heeft in elk geval strijd geleverd en karakter getoond na een jaar vol tegenslagen. En dan zou de Trofeo Senza Fine, wat mij betreft, een mooie beloning zijn voor de erkende Italofiel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten